4 Aralık 2013 Çarşamba

Son Bir Ay Gülü



SON BİR AY GÜLÜ


vurdu bir hışmile yere âsâsını gök
dedi, kabuklarınızın altında hiç yara yok!
kanımdaki kânda lâl taşım kanar

dediler kan rüyayı bozar, sormayın
kenger yılanları da engerek dikenleri
darda kalır hatırım, hatıram kanar

nasıl da sûdeydi nasıl da naz
susmuş masaldaki ince saz, göl serin
cümleyi yoran noktanın ısrarı kanar

güzellik! ey büyük kusur, de bana
hangi yol bulur şimdi yitirdiğimiz yıldızı
hatırla o hattı, tansıktaki tan kanar

küçük harfle yazılır büyük kederler
büyür içimize içimize, bilinmez
neresine sığdırır bunca yaşı, merakım kanar

ah bir batabilsem güneş gibi
ve gidip başka bir ülkeyi aydınlatsam
olmayan bir ülkeyi, ütopyam kanar

döker acısını ağacım, bahar gibi göçebe
bir yağmur sonrası oylumunda ebedî
yanar gözevim, düşen gazelim kanar

çağ üşümüş, çerağ sönmüş, şer şirin
her gün biraz daha uzak, biraz daha derin
pina! o soyunduğumuz inci kanar

bu bir taş, taşı taşıyabildiğin kadar
ne kadar çizsek üstünü, altı çizilmişçe soylu
altında kuşların bilinçaltı kanar

aktı kanı çölün, çözüldü bileğinden
iki hüzünkâr aşk kemiği
yanar ha yanar, kanar ha kanar

sonsuzluğun dili kekemedir, sadece kuşlar bilir
sadedinde bu şiirin, bir kırmızı gül kanar


Perihan BAYKAL
Akatalpa, Haziran 2013


Aşkın Küçük Sandal(lar)ı...

AŞKIN KÜÇÜK SANDAL(LAR)I...* Bu konuyla ilgili yazma önerisi bana geldiğinde ilkin biraz irkildiğimi itiraf etmeliyim. Tam da yeni bir şiir...