ÜÇ KISA ŞİİR
Kâf’i
“ben bu göğün kuşu değilim!” dedi
yaktı kendini Anka
o’ydu tuz
oyuldu içim
kere otuz!
su! su! su!
inledi çölüm
sana susadım
susadım sana
su
arasaydın
bulurdun beni
bir çiy tanesinde
Hiç
atlası şehriyârımın
ölüm ölüm
kanlıca zâlim
-o mahlas’ı kül!-
duldanda ne saklarsın
kendinden başka?
Hep
acı her esir aldığında dilimdeki eğiri
uzanırdı salkım söğütlerin
tirhandillerin
ne zaman yalımlar içinde yalın kalsam
hep bir çift kırmızı pabuç buldum başucumda
öptün, geçti
çok yaşa hayat!
***
Perihan BAYKAL
Zalifre Yazıları, Sayı:5